Gün bitmişti. Artık gökyüzünde yıldızların gösteri zamanıydı. Kimi yerini beğenmeyip başka bir yere kayıyor kimi de bir önceki geceden kalan oyunu sergiliyordu. Gösteri devam ederken hava birden soğudu ve kar yağmaya başladı.

Onun için sabah kahvesi sadece bir kahve değil kendine, zihnine ve hatta kalbine ayırdığı önemli bir vakitti. Gününün nasıl geçeceğini çok da abartmadan; hayatın kasırgayla beraber getirdiği minik sürprizleri ve ezgisini düşünür

Bir gün Cemre’nin kuşu Maviş hastalandı. Buna üzülen Cemre çok mutsuzdu. Ceren ablasını o halde görünce onun için acaba bir şey yapabilir miyim, diye düşündü. Aklına süper bir fikir geldi.

İlkokul yıllarımdaydım. Ara tatildi. Her ara tatilde olduğu gibi annemin memleketi Samsun’a gitmiştik. Teyzelerim, dayılarım, dedem ve anneannem orada yaşıyordu. Aynı zamanda Behçet adında bir aile dostumuz vardı.