Ülkemizde birçok toplumsal sorunla karşılaşıyoruz. Kavgalar, bıçaklamalar, silahlı saldırılar, kan davası… İnsanlar arasındaki olaylar biz çocukları olumsuz etkilemekte ve kötü davranışlara sürüklemektedir.
Bu sorunlar insanların bilinçsizliğinden kaynaklanıyor. Toplumu eğiterek bilinçlendirmeli dayanışmayı, birliği, saygıyı arttırmalıyız. Aksi takdirde kavga, aile içi geçimsizlik, anlayışsızlık, merhametsizlik gibi sorunlar artacak. Yeni nesil, bu kötü davranışları örnek alacaklar. Toplum içinde nazik ve alçak gönüllü olsak sorunlar azalır. Günümüz insanı bunlara pek riayet etmiyor. Trafikte yol verme yüzünden kavga çıkması, alacaklının borcunu ödemeyen muhatabına fiziksel şiddet uygulaması, hastanede, okulda, yemekhanede sıra beklerken insanların birbirine karşı anlayışsız olması buna örnektir. Nerede olursa olsun sıra beklerken etrafımızdaki insanlara karşı dinimiz gereğince de hoşgörülü olmak toplumsal birliktelik açısından son derece önemlidir. Osmanlı Devleti zamanında esnaf dükkânını açık bırakıp namaza gidermiş. Şimdiki zamanda böyle bir şey yapılabilmesi mümkün değil. Biz ne zaman ve niye kaybettik güvenilir insan olma özelliğimizi?
Peki, umutsuz mu olmalıyız? Tabii ki hayır. Nasıl Kurtuluş Savaşı’nda, 15 Temmuz’da, 6 Kasım 2023 depreminde tek yumruk, tek yürek haline geldiysek yine başarabileceğimize olan inancım tam. Fakat beni en çok üzen şey bunu yapabiliyorken yapmayışımız. Birbirimizi düşünüyoruz, merhametli, anlayışlı, fedakâr olabiliyoruz, ama bunu hayatımızın geneline yayamıyoruz. İllaki bir toplumsal felaket yaşamamız mı gerekiyor?
Hassasiyetimizin bütün hayatımıza yayıldığı bir toplum inşa etmeliyiz. Sorunları aşmak ve uyumlu bir toplum olmak için nazik, anlayışlı bireyler olmalıyız. İnsanlar birbirleri ile iyi anlaşmazsa toplumsal dayanışma yok olacak. Düzenin devamlılığı için herkesin saygı çerçevesinden dışarı çıkmaması gerekir. Sadece “ben” değil, “biz” diyebilen insanlar olmalı, empati kurma yeteneğimizi geliştirmeliyiz. Güvenilir ve merhametli olarak bilinen Türk milletini tekrar geri getirmeliyiz.
