Bir anne ölür
Bir ev yıkılır
Altında kalır çocukları
Enkazla birlikte artık yarımdır mutlulukları 
Göz pınarlarında hazırdır damlalar
Akmak için artık bir bahane arar 
Bir yaprak düşse dalından
Süzülür damlalar göz pınarlarından 
Eline diken batsa oturup ağlar 
Yoktur artık öpünce iyileştiren anası
Çocuklar unutmaz ölene dek bu yası