Kaleminden dökülen büyülü bir sihir var
Dokundur beni de çiz öğretmenim
Cehalet denilen sarp bir zehir var
Bilgi deryasında buz öğretmenim
Korkarak söylesem de ben ilk heceyi
Dilimden düşünce tut öğretmenim
Üstüme devrilen karanlık geceyi
Sönmeyen ışığınla yut öğretmenim
Fırtınalar önünde çatlarsa dalım
Şefkat sargısıyla sar öğretmenim
Ben bana diyorum: Nedir bu halim?
Sen de bir kerecik sor öğretmenim
Dalarım ya bazen tenha düşlere
O zaman anlamsız söz öğretmenim
İçine düştüğüm kara kışlara
Getirdin baharı tez öğretmenim
Anlarsın sen beni gündüz gecede
Derdimle çekersin dert öğretmenim
Bende ki en kuytu en derin yerde
Bulursun kalbimde yurt öğretmenim
Bilmem ki niçindir bu söylemlerim
Bendeki bu sırrı çöz öğretmenim
Dokunursa kaleme güzel ellerin
Bana da bir şiir yaz öğretmenim