Merhaba
Ben Zeynep beş yaşındayım. Anaokuluna gidiyorum. Bu yıl benim hayatım önceki yıllardan biraz farklı geçiyor. Eminim ki herkesin öyledir. Yanımda gördüğünüz kişi de Mert benim çok sevdiğim biricik abim. O da yedi yaşında. Abim bana yapamadığım her şeyde yardım ediyor. Bildiği her şeyi bana da öğretiyor. Onu çok seviyorum. Abim benden daha çok şey biliyor. 
Neden mi?
Çünkü Mert birinci sınıfa gidiyor. Okumayı yazmayı öğrendi. 
Bulduğu bütün kitapları okuyor.
Ben de çok şey biliyorum aslında. 
Okulda birçok şey öğrendim. Ama henüz okuyamıyorum. Seneye ben de birinci sınıf olacağım, okumayı yazmayı öğreneceğim. 
Daha şimdiden okunmayı bekleyen bir sürü kitabım var. 
Onları okumak için sabırsızlanıyorum.

Biz çok mutlu bir aileyiz. Ailemi çok seviyorum. Annem ve babam çalışıyor. Onlar işe gittiğinde bizimle Sevgi Teyze ilgileniyor. Hatta bizim ödevlerimizi yapmamıza da yardımcı oluyor. Bu sene bazı günler annem ve babam işlerini evden yapıyorlar. Biz de okula gidemiyoruz. Derslerimizi evden takip etmek zorunda kalıyoruz.

Çünkü dışarıda insanları hasta eden bir virüs var. Bizim bu virüsten korunmak için uymamız gereken bazı kurallar var. Ne yazık ki bazı insanlar bu kurallara uymadığı için bu virüs çok daha hızlı yayılıyor. Biz hepimiz kurallara çok dikkat ediyoruz. Ben herkesin kurallara dikkat etmesini ve bu virüsün bir an önce yok olmasını istiyorum.

Biz şu anda bahar mevsiminin en güzel zamanları ve Ramazan ayının son günlerindeyiz. Önceki yıllarda bu ay içinde kalabalık akşam yemeklerimiz oluyordu. Bu yıl yalnızca kendimiz yiyoruz. Yemeğe kimseyi çağıramıyoruz. Dedim ya bu yıl her şey biraz farklı. Ama her gece mahallemizden geçen davulcunun sesini duyabiliyoruz.
Bu ayda insanlar daha fazla iyilik yapıyorlar, daha çok birbirlerine yardımcı oluyorlar. Annemle babam da her yıl ihtiyacı olan insanlara ellerinden geldiğince yardım etmeye çalışıyor. Ben bunları görünce çok mutlu oluyorum. Büyüdüğüm zaman ben de çok çalışıp ihtiyacı olan insanlara yardım edeceğim. Yardımlaşmak paylaşmak çok güzel bir şey. Keşke insanlar her zaman birbirlerine yardımcı olsa, birbirleriyle paylaşsa…

Birkaç gün sonra bayram... Biliyorum bu bayram da önceki bayramlardan farklı olacak. Çünkü biz her bayram ilk gün anneannem ve dedemi ziyaret ederdik. Onlar da bu ziyaretimizden çok mutlu olurlardı. Anneannem bizim için nefis yemekler hazırlardı. Biz de onun yaptığı nefis yemek ve tatlıların tadına doyamazdık. 
Bahçeleri de çok güzeldi dedemlerin. Yemeğimizi yedikten sonra hemen bahçeye çıkar gün boyu bahçede oynar eğlenirdik.

Mert uçurtma uçurur, dedemle satranç oynar ama en çok dedemle top oynamayı severdi. Ben ise salıncakta sallanır, anneannemle kurabiyeler yapardım. Ama en çok anneannemden dinlediğim masallara ve masallar diyarına yolculuk etmeye bayılırdım. Anneannem ne çok masal biliyordu. Ben de onu büyük bir dikkatle dinliyor bütün masalları aklımda tutmaya çalışıyorum. Çünkü ben de büyüdüğüm zaman çocuklarıma hatta torunlarıma masallar anlatacağım. Bu bayram yeni bir masal dinleyemeyeceğim için biraz üzgünüm
Ve bugün günlerden bayram biz erkenden uyandık. Bayramlıklarımızı giydik. Annemin ve babamın elini öptük. Bayram harçlığımızı aldık. Annem ve babam bizim için harika bir kahvaltı hazırlamışlar. Hep birlikte kahvaltımızı yaptık. Tabi ki biz de sofrayı toplamaya yardım ettik. Şimdi sırada büyüklerimizi aramak vardı. İlk önce anneannem ve dedemi görüntülü aradık. Onları ziyarete gidemedik bu bayram. Ama sanki onlar bizim evin içindeydi. Uzaktan da olsa onları görmek çok güzeldi.

Hepimiz sırayla bayramlarını kutladık. En son ben konuştum. Bayramlarını kutladım ve onları çok özlediğimi söyledim. Anneannem hepimizin koltuğa oturmamızı istedi. Ve bu defa hepimize çok güzel bir masal anlattı. Herkes çok mutlu oldu. Ama tabi ki en çok ben… Bir bayram daha masalsız kalmamıştım. Tam vedalaşıp telefonu kapatmıştık ki !!! Kapı çaldı. Acaba kim geldi. Biz kimseyi beklemiyorduk oysa.

Gelen kargo şirketinden biriydi. Elinde bir kutu vardı. Hepimiz çok merak ediyorduk acaba kutuda ne vardı?  Kimden geliyordu?  Heyecanla babamın kutuyu açmasını bekliyorduk. Babam kutuyu açtı. Kutunun içinde balonlar, şekerler, bizim için küçük hediyeler vardı. Kutudan bir de zarf çıktı. Zarfın içindeyse biraz para ve bir kart vardı. Anneannem ve dedem Bayramımızı kutluyorlar. Dedem her zamanki gibi yine unutmamış bayram harçlığımızı. Sizi çok seviyorum. İyi ki varsınız. Evet, bu bayram farklı bir bayramdı ama yine çok güzel bir bayramdı!