Öğretmenim böğün canlı ders var mı?
Covid-19 nedir ne değildir? Haberleri turkuaz mavisi bantlarla her gün takip ediyoruz. İçinde bulunduğumuz süreci sahi siz nasıl tanımlıyorsunuz?
Hastalığın adı ne sizde?
Covid-19 mu?
Korona mı?
Yoksa pandemi mi?
Ülkemiz, aralık ayından bu yana sosyal, fiziksel, psikolojik çetin bir mücadele veriyor. Çoğumuz ne yapacağımızı, neyi nereye nasıl oturtacağımızı bilmiyoruz. Psikiyatristlerin Kaygı Çağı olarak adlandırdığı bu çağda ne kaldı düşünmediğimiz? Ya da düşünmeye kaldı mı cesaretimiz? Ucu bucağı belli olmayan arafta bir yaşamdayız. Bir süre aşı ne zaman bulunacak, diye düşünürken aşı bulundu şimdi de aşıyı olmalı mıyız yoksa olmamalı mıyız gibi düşüncelerle savaş vermekteyiz.
Hal böyle devam ederken neler değişti bizde. Maskelere alışabildik mi? Covid-19 öncesi ruh hallerimize göre takındığımız maskelerin yerini renkli, güpürlü, desenli maskeler aldı. Öyle ki popüler markalar yıkanabilir, kaliteli(!) maskeler üretti. Kozmetik ve bakım ürünlerinin piri kolonya ile ilişkimiz derin bir boyut kazandı. Halk Eğitim merkezleri maske dikimlerine başladı. Maske üretimi; yeni bir iş sahası olarak kadınlara sunuldu. Erkeklere de yapılan maskeleri çeşitli sosyal medya hesaplarından pazarlama kaldı. Kadınlar; modayı yakından takip ederken, her kombine özel maske seçimleri online satış platformlarında en çok satanlar arasında yer aldı. Öyle ki; bu gün ne giysem telaşının yerini ,bu gün hangi renk maskeyi taksam, aldı. Yeni normal süreçte çarşıda pazarda gezip deneyerek alış-veriş devri yavaş yavaş tedavülden kalkarken online alışverişte zirveyi bulduk . Zihin dünyamız kaotik bir hal aldı.
Kaygı ve kararsızlık; savurganlığı beraberinde getirir. Ne yapacağına karar veremeyen insanın seçimlerine reklamlar, olur olmaz yerde karşısına çıkan linkler, youtube’ da önüne en sevdiği filmi izlerken düşen youtuber’lar karar verir.
Kararsız insandan daha kötüsü kararsız ve üstüne parası olan insandır. Her şeyi yapacak, her şeye sahip olacak maddi kudreti varken kararsızlık çengeline takılmış, sıkışmış insandan daha ziyanda olanı yoktur. Arafta kalmak, kalmışlıkların en vahimidir. Karar vermeliyiz, yaşamı onurlu ve mutlu kılmaya. Yasaklar bizim için, sizin için, sağlıklı bir ülke sıhhatli bir nesil için. Yasaklarla mücadele değil korona virüsle mücadele etmeliyiz.
Psikiyatristlerin Kaygı Çağı olarak adlandırdığı bu çağda ne kaldı düşünmediğimiz? Ya da düşünmeye kaldı mı cesaretimiz?
Peki Covid-19 sürecinde esnafa ne mi oldu? Bu süreçte, denetimlerin olduğunu gören esnaf ağabeylerimiz arasında dayanışmalar arttı. İşini ve süreci titizlikle götürenler müstesna. Bir çok işletme mart ayının sonlarına doğru kapanırken, haziran ayı ve kısıtlamaların kalkmasıyla yeni işletmelerin reklamlarıyla iştahımız kabardı. Yasaklar ve artan kısıtlamalarla beraber insanımız evde geçirdiği süreyi envai çeşit kuruyemişle şahlandırdı. Online market alışverişlerinde en çok kepek ekmeği satışı dikkat çekti. Bununla beraber genişleyen bedenlere tekstil firmaları oversize modası başlattı. Öte yandan marketlerin indirim günlerinde, raflarda spor malzemeleri yer aldı. Yedik, içtik, giyindik/kuşandık peki ya okullar?
Güzel insan Münir Özkul uzaktan eğitimi;
Okul sadece dört tarafı duvarla çevrili üstünde damı olan yer değildir. okul bağdır, bahçedir, ormandır, her yerdir. Sırasında bir orman, sırasında dağ başı. Öğrenmenin bilginin var olduğu her yer okuldur.
Evet olması gereken, olması düşlenen tam da bu.
Peki…
-Allah aşkına hocam, bu okulda insan ne öğrenir?
Bu okulda insan neler öğrenir, neler öğrenilir? Bu okulda insan realitik yaşamı öğrenir. Bizler evlerimizi; eğitim kurumlarına çevirdik. Yurdun çeşitli vilayetlerinde; çalışma masasını tahta olarak kullanan öğretmenlerimizi gördük, öğretmenim böğün canlı ders var mı? gibi gelen sesli mesajlarla uyandık. Yetmedi remix yapıp storylerde paylaştık. Ela ve Lale’yi elele göremeden uzaktan eğitime giren sınıf öğretmenlerimize üzüldük.23 Nisan oldu evlerimizin camlarını bayraklarla donattık, sağlık neferlerimize her akşam alkışlarla teşekkür beyanında bulunduk. Evet evlerimizi birer ilim yuvasına öyle ya da böyle çevirdik. Her eve internetin o ışıltılı dünyası girdi.
Ancak çocuklarını, internetin kirli dünyasından uzak tutmayı ,evi wifisiz bırakarak sağlamaya çalışan anne-babaların evlerine internet bir anda bomba gibi düştü. Çoğu anne babalar gençlerin sosyal medya kullanımından rahatsız bundan ötürü olabildiğince uzak tutmaya çalışan bir anne ve baba profili ile karşı karşıyayız. Ancak gençlerin sosyal medya hesaplarından kendilerini ifade etmelerine izin vermeliyiz. Bastırılmış, gizlenmiş duyguların, düşüncelerin ileride aşılamayan enkazlara sebep olduğu ortada.
Hasılı; vakit bu evde olmaları en güzel şekilde değerlendirme vakti. İlerisi için plan yapma bugün için tefekkür vakti. Sosyal mesafe değil fiziki mesafe bilhassa bunun farkında olalım. Meseleyi TRT Çocuk’ta yayımlanan bir şarkıyla taçlandıralım.
Sözü Nihat Kaşıkçı, müziği İlke Ulaş Kıvanç'a ait olan bu sıcacık, pırıl pırıl şarkı içimizi ısıtsın.
"Ey korona dur orada, sakın yaklaşma bana/Hijyene dikkat eder, yakalanmam ben sana/Ellerimi ıslatır, güzelce sabunlarım
20 saniye kadar köpürterek yıkarım/Ey korana dur orada, sakın yaklaşma bana/Hijyene dikkat eder, yakalanmam ben sana
Evde kalın dediler, dışarı çıkmıyorum/Kardeşimle birlikte horon öğreniyorum."
Yasaklar bizim için, sizin için, sağlıklı bir ülke sıhhatli bir nesil için. Yasaklarla mücadele değil korona virüsle mücadele etmeliyiz. Baki selamlar.
