Onun için sabah kahvesi sadece bir kahve değil kendine, zihnine ve hatta kalbine ayırdığı önemli bir vakitti. Gününün nasıl geçeceğini çok da abartmadan; hayatın kasırgayla beraber getirdiği minik sürprizleri ve ezgisini düşünür

Bir gün Cemre’nin kuşu Maviş hastalandı. Buna üzülen Cemre çok mutsuzdu. Ceren ablasını o halde görünce onun için acaba bir şey yapabilir miyim, diye düşündü. Aklına süper bir fikir geldi.

İlkokul yıllarımdaydım. Ara tatildi. Her ara tatilde olduğu gibi annemin memleketi Samsun’a gitmiştik. Teyzelerim, dayılarım, dedem ve anneannem orada yaşıyordu. Aynı zamanda Behçet adında bir aile dostumuz vardı.

Yıl 1985’te Artvin’in Hopa ilçesinde doğan mutlu bir kız çocuğuydum. Kalabalık bir aileye sahip olduğumu ve aynı zamanda yaşadığım mahallenin de eş dost akrabadan oluştuğunu düşünürsek, ne kadar mutlu olduğumu da anlamak zor olmaz sanırım.