Sokağımıza gün düşer ve sen susarsın
sen susadıkça yağmur hızlanır
sana kanamışcasına.
Ve ansızın bulutlanır gözlerin
ve ben en çok bu halini severim
Islak ve nemli ve hoyrat.
Yağmur güllerini seversin bilirim
soluk sarı gülleri
şehrimin soluk sarı insanlarını sever gibi
seversin onları da
aceleci ve kızar gibi.
Sokağımıza gün düşer ve sen hüzünlenirsin
rimelinin karası karışır denize
bahtı kara deniz karardıkça kararır
Remzi Dayının takasından dökülür
Yüreğine bir türkü
“habu akan dereler denizlere dolacak”
türküyü de yüklenir
susarsın.
Sen susunca mahzunlaşır bu şehir
ve yağmur usulca diner.
Ardından kaldırımlar kalır
nemli ve sükût
ve belki de; bir şair...