Ormanın birinde akasya isminde bir ağaç yetişirmiş. Bu ağacı diğerlerinden ayıran bir özelliği varmış. Diğer ağaçların yaprakları yenilebilirken akasyanın yaprakları yenilemiyormuş. Biri hariç hiçbir hayvan değil akasyanın yaprağını yemek onun yanına dahi yaklaşamıyormuş. Akasyanın sırrını bilen ve onun yanına yaklaşabilen sadece Bilge Zürafa imiş. Günlerden bir gün ormana arkadaşlarıyla birlikte yakın zamanda yerleşen genç bir antilop bu ağacın gizemini merak etmiş ve zürafaya: “Ey zürafa, koca ormanda şu ağaçtan sadece sen yiyebiliyorsun. Neden senden başka hiçbir hayvan bu ağaçtan yiyemiyor?” diye sormuş. Zürafa da ona: “O ağacın bir sırrı vardır. Kim o ağacın yapraklarından fazla yerse zehirlenip ölür.” demiş. Zürafanın bu cevabı karşısında genç antilobun merakı büsbütün artmış. Zürafaya: “Neden?” diye sormuş. Zürafa: “Çünkü akasya ağacı sadece iradesine sahip olabilenleri beslemek ister. Açgözlülerden nefret eder de ondan.” demiş.
Antilop bilge zürafaya teşekkür edip arkadaşlarının yanına gitmiş. Onlara zürafayla arasında geçen konuşmayı bir bir anlatmış. Diğer antiloplar hem akasya ağacının sırrını merak etmiş hem de bilge zürafanın söylediklerine inanmamış. Aralarından biri: “Bence şu bilge dedikleri zürafa yalancının teki. Akasyadan sadece kendi yiyebilmek için herkese yalan söylüyor. Buradaki aklı olmayan hayvanlar da ona inanıyor ama biz kanmayız. Alt tarafı bir ağaç. Gidip yiyelim, bize bir şey olmaz.” diyerek fikrini açıklamış. Antiloplar aralarında anlaşıp akasya ağacının yanına gitmişler fakat bu sefer de önce kimin deneyeceğine karar verememişler.
Sonunda aynı anda denemeye karar kılmışlar. Antiloplar ağaçtan birer yaprak koparıp ağızlarına atmış. Bir süre beklemişler, hiçbir şey olmamış. Üstelik yaprağın tadı çok güzelmiş ve ormandaki hiçbir şeyin tadına benzemiyormuş. Antiloplar, zürafanın şimdiye kadar herkesi kandırdığını düşünüp akasya ağacının tüm yapraklarını yiyip bitirmişler. Karınları o kadar şişmiş ki yürüyemeyecek hale gelmişler ve oracıkta uyuyakalmışlar. Ertesi sabah ormanda adeta kıyamet kopmuş çünkü habere göre akasyadan yiyen tüm antiloplar ölmüş! Tüm hayvanlar bunun nasıl olduğunu görebilmek için akasya ağacının olduğu yere toplanmış. Gerçekten de antiloplar yerde cansız bir şekilde yatıyormuş. Herkes başını merakla orada bulunan Bilge Zürafaya çevirmiş. Bilge zürafa zaten antilopların onun uyarısına kulak asmayacağını biliyormuş. Ancak her koyun kendi bacağından asılır. Antilopları uyarmaktan öteye gidemezmiş. Bu olay ormandaki tüm hayvanlara ders olmuş. Herkes büyük sözü dinlemenin ve açgözlü olmamanın değerini bir kez daha anlamış.
