Yorgun gelirsin bazen, bilirim baba
Yine de kolların halat olur, uzanır bana
Ben gözlerimle “Hoş geldin.” derim sana
Utanırım da konuşamam,
Yeşil gözlerin anlasın beni baba.
Saklarım sözcükleri yüreğimde
Seni görünce çırpınırlar ses tellerimde
Sevinçten yerleşirler tam dilimin ucuna
Yine de utanırım, söyleyemem baba.
Ben küçüğüm, korkarım
Başım sıkışınca sende ağlarım
Sen babasın, pelerinsiz kahramansın
Kahramansan korkma,
Neden böyle susarsın?
Ben utanırım, söyleyemem
Önce sen söyle sevdiğini bana.