Daha doğmamış bir bebektim.
Babamın gözlerinde ışıldayan 
bir muştuyla dünyaya gelecektim. 
Gözlerimi ilk açtığımda 
annemi görecektim.
Bomba yağmasaydı eğer 
su yerine göklerden.

Daha küçücüktüm.
Yuvamızın yavrusuydum.
Koşmayı hayal eden...
Yürümeyi bekleyen...
Ufak ufak emekleyen bir bebek.
Yürür koşardım elbet 
Ezilmeseydi ayaklarım şayet 
Yıkılan evimizin duvarları altında.

Ne oyunlar oynardık şu mahallede 
Sokaklar evimizin en büyük odasıydı. 
Koşar, zıplar, terlerdik 
ve terimizi annemizden gizlerdik. 
Şimdi oyunlar sus pus.
Sokaklar korku, kâbus.
Silerdi gözyaşlarımı annem olsaydı. 
Yine kendim silerdim yanaklarımdan, 
Saç diplerimden akan sıcak kızıllık 
Ter olsaydı eğer.

Hayatımın en güzel yıllarıydı.
Hedefe kilitli bir ok gibi... 
Sınıfta en ön sıralardaydım.
Büyük işler peşinde, 
Anda değil yarındaydım.
Okuyup doktor olmak kararındaydım. 
Ambulans sirenleri çalmasaydı eğer 
Okul zilinden evvel.