GÖKLERE ÇIKARIP YERE SERMEK

Hayatımda en çok etkileyici tutumumun esiri olsam gerek insanları övmenin akabinde yerin yumuşak yüzünü bir cümle ile göstermek acı verse de tabiatımda huy olarak kaldı.

Bünyemizde içten yanmalı olarak yakıtı okşayıcı kelimeler olan mekanizmayı işletim unsuruna dönüştürmek sonra bir baltayla pistonların ahengini bozmak ,bujilerini esnetmek ,yürüyen akslara demir çubuğu sokmak  haz verici olarak alışkanlık kazandı. Bunu biliyorum.

Adam şişmeyi seviyordur.Şişmenin neticesini görmesi  yıllarını alacağını gördüğüm insanların  zamana karşı yenik görüntüsü ürkütücü.İsterim ki  kısa bir an içinde gökleri ona  gösterip yerin sıcak yüzünü de  aynı anda kavrayabilmesi ve bundan bir ders çıkarması.

İtidal sözcüğüne müptela oluşumun hikayesi bu. Görevim telakki ettiğim iş üzereliğimin,güzel sonlanmasının övünce muhtaç olmadığını düşünürüm. Aynı zamanda düşmüşlüğün üzerine yürüyüp  direncin kırılması da zayıflık ifadesi olacağı için onu tekrar yerden kaldırmak için elimden geleni yaparım.

Ne ifratta ne tefritte dolanmak fayda verir.Bunu ifrat ve tefridi yaşatarak göstermek bazı insanların eğitim metodolojisi olmuş olabilir.Uygulama alanı zordur.Bilmişlik ve tanınırlık şartına bağlı   gerçekleşir.Yoksasında beyhude bir uğraştır ters de tepebilir.

Sululukla,şahsımı bazen delilikle suçladığım olmuştur.
Kapasiteye binaen bazen de tıkandığım geri dönülmesi mümkün olmayan bir yola girdiğimi görebildiğim safhalarında hiddetlenme rolü yapmam da ayrı bir eğlence kaynağım olur.

İtidal insanları severim.Çünkü onları hiç bir zaman hiç bir sözümle yerinden hoplatamam,uçuramam ve haliyle de yere çakılışını göremem.Onlara olgun insan derim.

 Aşırı övüp şımarttığım bazı insanlarda aşırı tevazüyü görebilirim.Hiç affetmem,akabinde onu yere düşürebilirim.

Şunu söylemeliyim ki bu hayata bakış penceresini görebilmek,anlayabilmek yorumlayabilmek düşme-kalkma devinimi içinde şaşkın görünmeden öğrenmeyi devam ettirebilmekle mümkün.Çocuklara demir irade davranışlarını içselleştirmeyle kazandırabiliriz.

Şaşkınla şaşkın olma rolünü,uçanla beraber uçabilmeyi, kaçanla topuklamayı,konanla konabilmeyi, çakılanla beraber çakılmayı öğrenebilmeli.Denek olarak insana sırf 'itidal 'duruşu kavraması için bunu defaatle tekrarlamak gerekiyor bazen. Haritam,'Yoğun uçuş ,düşüş ile acı duymamayı erkenden manalaştırması gerekir' oldu.

Kalbi temiz,saf olanlara asla bu yöntem uygulanmamalı.Ama gözlerini de açmalı.

Eğer bir netice alınabiliyorsa bu bazen bana kırgınlığıyla sürüyor. Ama zaman sonra gönlünü de alabilmeyi de öğreniyorum.Zaman alıyor tabiki.Tabii bana kırgın şekilde pişmiş de oluyor.Olsun yine gönül alabilmeyi  öğrenebilmeli.

"Dostluğun insanlara ilham veriyor.Kişilik olarak bir güneş gibi herkese parlarken gösterdiğin azminle ve insanlara yumuşak ,sevecen ,tatlı duruşunla timsalimizsin.Bize önder oldun.Yol gösterip yolundan yürüttün.Ekmeğini böldün.İhtiyaç duydukça yanımızda oldun.Hiç hayır sözü dudaklarından dökülüvermedi." derken

 birazdan 

"Lakin sanki bunu çok çevrem olsun için yapıyorsun'

sözüyle bitirirsem onca övmelerime karşın bir tek cümleciğe karşı vaziyetini görerek  ilişkimi devam ettiririm.Bu arada hayat da tüm güzelliğiyle devam eder.Eğitim çok yönlü yaklaşım gerektiriyor.