7 milyar 837 milyon insanı bünyesinde barındıran bir gezegende insan nasıl yalnız hissedebilir?
Asırlardır arıyordu cevabını, bu soruyu sormadan. Ne aradığını bilmeden nasıl bulabilirdi. Ya da buldu diyelim bulduğunu nasıl anlayabilirdi. Hali hazırda ne aradığını bilmiyordu bulsa bilirdi belki fakat buna ne lüzum vardı? Anlamamak, hatalı anlamaktan daha anlamlı değil miydi? Öyleydi elbet... Yahut arayışlarına cevap bulamama korkusuna kapılıp merakını kapı dışarı ederdi. Ötelerdi sorularını hep gelecek pazartesiye, ayın birine. Adeta bir diyetten ve bir programa başlamaktan çekinir gibi. Mantığı bir türlü girmezdi devreye.
"Ömür çatlamış bir bardaktan akan suya benzer; içsen de tükenir içmesen de" Neyzen Tevfik'e ait olan bu sözü bio'suna, twitter, instagram hatta tumblr hesabına yazmasına rağmen kavrayamaz. Ertelemeye devam eder. Kendi içine yönelmekten kaçtığını bilmez. Ya da bulması ihtimal cevapların dünyaya yönelik kapitalist zevklerinin önüne geçeceğinden korkardı. Aslına bakarsanız soru sorduğu zamanlar iyidir, cevabını aramasa da. Öyle anlar gelir ki soru sormaya mecali kalmaz. Bazen zaman bile bulamaz. Öyle ya çok yoğundur, yorgundur.
Bu dünya yorar, yıpratır. Durumunun bu kadar vasat durduğuna bakmayın, yorgunluğunun altında pembe/mavi bulutlar saklar. Çünkü popüler kültür pozitif özdeyişleri de sokar gözlerine. Beklemekten yorgun düşmüş çehresine bakmaktan da kaçınırdı insan. Aslını yansıtmadığından aynaları da sevemezdi. Beyni, ideoloji zannettiği ordan,burdan topladığı fikirlerle adeta turşu tadında mor lahana salatası kadar karışık, çikolata soslu lahmacun kadar saçmaydı. Acziyetini kabullenmez, güçsüzlüğünü büyük bir telaşla reddederdi. Çaresizliğinin bile farkında olamazdı bazen, farkındalığın farkında olamayan insan. Demiştim ya içine yönelmekten, kalbini dinlemekten korkardı. Bir kalbi vardı muhakkak! Kan pompaladığını, bir an durmaksızın attığını bilirdi nabzında. Fakat onun yalnızca bir organdan ibaret olmadığını kavrayamazdı. Belki de duygularının esiri olmaktan korkardı. Çünkü duygusal bakmak, davranmak ve düşünmenin zayıflık olduğu düşünülen öğretilerle büyütülmüştü. Kalbinin hızla çarptığı anlar nadirdi. Yaşamayı iliklerine kadar hissettiği anlar daha da az. Çok yakını olmak şartıyla yalnızca cenaze törenlerinde birkaç damla gözyaşı dökerdi. Yalnızca onu sevdiğini söyleyeni, toplumda onu öveni ve iyi günlerinde yanında olan insan müsveddelerini önemserdi. Dostluğun, sevginin, arkadaşlığın ve aşkın insanların birbirine emek vererek kurdukları bağlar olduğunu bilmezdi. Küçük hataları yüze vurmayı severdi. Adaletini "kimseye eyvallahım yok!" mantalitesi üzerine inşa ederdi. Kendinden önce var olan insanların kurduğu dünya düzenine ayak uyduramayıp şikayet eder fakat kendi dünyasının monoton ve tekdüze yaşantısını değiştirmeye emek harcamazdı. Sokağının temiz olabilmesi için önce kendi kapısının önünü süpürmesi gerektiğini bilirdi fakat bunu yapmak yerine belediyenin sorumsuzluğundan şikayet ederdi.
- Parasıyla değil mi? Boşuna mı vergi ödüyorum elbette yapacak.
Pazar günleri parkları mangal ocağına çevirip, yediği kuruyemişlerin kabuklarını çimlere atardı. Tüm doğal kaynakları bir günde tüketme zorunluluğu içerisindeymiş gibi hunharca kullanırdı. Kendisinden sonraki nesli düşünemez ama kendinden önce gelen insanların bıraktığı çöplerden epey rahatsız olurdu. Ara sıra bir durur anlar bir şeyleri doğru yapmadığını fark eder gibi olurdu ama sonra yine kendi karanlığına dönerdi. Tekrar tekrar izlediği dracula dizisinden fırlamış bir vampir edasıyla düşsel ve duygusal karanlığının ardındaki güneşlerin ışığını göremezdi.
TOPLUMSAL TABULAR EŞLİĞİNDE DÜŞSEL VE DUYGUSAL KARMAŞA
Etiketler:
POPÜLER YAZILAR
-
Osman ATALAY 33699 KANT’IN ÖDEV AHLAKI
-
Serdar YAZICI 28105 EL-CEZERİ
-
Lokman BAYNAZOĞLU 24307 MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞINDA EV ÖDEVLERİNİN YERİ VE DEĞİŞİMİ
-
Kemal AKBAYRAK 15877 BİLSEM NEDİR, NE DEĞİLDİR?
-
Prof. Dr. Firdevs Güneş 15417 ÖDEVİN YARARLARI
-
Prof. Dr. Özkul Çobanoğlu 14412 TARİHTE VE GÜNÜMÜZDE MASAL KAVRAMI VE TÜRK MASAL GELENEĞİ ÜZERİNE TESPİTLER
-
Prof. Dr. Gülay Ekici 9193 EV ÖDEVİ
-
Volkan CİVELEK 8767 TARİH EĞİTİMİNDE AİLENİN ROLÜ
-
Dr. Serkan DÜZGÜN 7511 COVİD-19 PANDEMİSİ SÜRECİNDE UZAKTAN EĞİTİM
-
Volkan CİVELEK 6590 SON CEMRE
-
Emine BARIŞ 6224 ERKEN ÇOCUKLUKTA HER HİKÂYE BİR STEAM
-
Lokman BAYNAZOĞLU 6027 EV ÖDEVİ: BİR ÖĞRETİM EFSANESİ
-
Nuran CEVAHİR KARTAL 5930 ÇOCUK OLMAK
-
Cem Tuncay ŞAHİNKAYA 5886 ÖZEL EĞİTİMDE TANILAMA SÜRECİ
-
Eminsafa Dilmaç 5143 HAYATA BAKIŞ