Page 63 - Puli Edebiyat 2. Sayı
P. 63

Rize, Merkez, Rize Sosyal Bilimler Lisesi                                                    Öykü






                                                ÇİÇEKLER EKERDİM

                                                      Nisa Duman




                     Beni evlat edindiğin günü hatırlıyorum an-  ciddiye de almadı zaten. Sürekli sümüklü ço-
                  neciğim. Oğlunun arabasında evine gelmiştim.   cuklarını senin başına sarıp fıldır fıldır gezerdi.
                  Benim kullanabileceğim şeyler belliydi. Fazlasını   Bir kere de seni koluna takıp gezdirmezdi. Anca
                  kurcalamamı istemezdin. Ben geldiğimde kıştı.   derdi olunca gelirdi. Bana da hep pis olduğumu
                  O soğuktan senin sıcacık evine gelmiştim. Seni   söylerdi.  Sanki  burunlarında  sümükleriyle  ge-
                  anlatmak istiyorum. Sen kısa boylu, beyaz kısa   zen çocukları temizdi ya! Ama dert ortağın da
                  kıvırcık  saçları  olan  bir  anneydin  benim  için.   oydu.  Atıp  tutardınız  akrabalar  hakkında,  hep
                  Dört  çocuğun  vardı.  Dördünden  de  pek  haz-  seni  dinler  onaylardı.  Yemekler  yapardı  sana
                  zetmezdim.  Hele  onların  çocukları  geldiğin-  ama senin yaptıklarının yanında onunkiler hiç
                  de bana evin dar olurdu. O küçük iblisleri hiç   bir şey anneciğim.
                  sevmezdim.  Sürekli  koşturur  seni  yorarlardı.
                  İlaçlarını karıştırır odaları dağıtırlardı. Hele bir   Oğlun Oğuz. Onu diğerlerine nazaran daha
                  de etinden et kopuyormuş gibi bağırıp ağlama-  çok severdim, söyleyeyim. Hatta beni o getir-
                  ları yok mu? Buna hiç tahammül edemezdim.   mişti evine. Ama karısı, senin de gelinin, onu
                  Yüksek sesi ben de hiç sevmem zaten, bilirsin.   parmağında oynatıyordu. O kadar pasif bir ki-
                  O  zamanlar  mutfağın  camından  dışarı  kaçar-  şilikti ki üzülüyorum ona. Sırf karısı istemiyor
                  dım. İlk başta kızsan da alışmıştın sen de buna.   diye yanına az gelirdi hatırlar mısın? Ama o kı-
                  Zaten onlar evdeyken beni de çok aramazdın.   vırcık bağırarak koşturan çocuğa bakmaya ge-
                                                             lince sıra ilk senin kapındaydılar. Sana çiçekler
                     Diğer  çocuklarından  bahsedeceğim  ve  ne-  alırdı  yetiştirmen  için.  Sen  severdin  çiçekleri.
                  den  sevmediğimden.  Bir  anne  gözüyle  bazı   Keşke sana çiçekler ekebilsem anneciğim.
                  hareketlerini gerçekten göremediğini düşünü-
                  yorum. En büyük kızın Aybüke’den başlayayım.   Şimdi  gelelim  küçük  oğluna  yani  Onur’a.
                  Her şeyi büyüten, pireyi deve yapan bir kadın   Biraz  adı  gibi  olsaydı  onu  sevebilirdim.  Ama
                  ama  kendi  çocukları  evi  yıkarken  zaten  hasta   onu hep senden para alıp “Bu sefer çok iyi iş-
                  olan  seni  yorarken  telefonundan  kafasını  kal-  ler yapacağım anne.” deyip her sefer her şeyin
                  dırmıyor.  Senin  hastalığını  ilk  zamanlarda  hiç   ucuzuna  kaçıp  çuvallaması  ile  hatırlayacağım.


                                                          62
   58   59   60   61   62   63   64   65   66