Page 65 - Puli Edebiyat 2. Sayı
P. 65

örtüyorsunuz.  Pek  anlamıyorum  neden  böyle   tepki vermedin. O gün Sinem seni doktor ran-
                   yaptığınızı.                               devuna götürmek için gelmişti. Keşke doktora
                                                              götürebilseydi cenazen yerine.
                      Sen ve ben nasıldık peki? Benim nasıl oldu-
                   ğumu boşver. Ben siz nasılsanız öyle olurum.   Cenazeni çok net hatırlamıyorum. Kim var-
                   Sen beni saatlerce sevmezdin öpüp durmazdın   dı  kim  yoktu  hiç  umursamadım.  Sen  yoktun
                   ama üşümeyeceğimi bildiğin halde üzerimi ör-  çünkü.  Seni  bıraktık  İlhami’nin  yanına  soğuk
                   terdin.  Eğer  hava  güzelse  hep  öğleden  sonra   toprakların  arasına.  Bana  Sinem  sahip  çıkma-
                   balkonda  oturduk.  Şanslı  günümdeysem  sen   ya çalıştı, evine aldı; bakmaya çalıştı. Ama hep
                   balkonda yumuşak koltuğuna geçtiğinde kuca-  kaçtım evinden ve senin yanına geldim çünkü
                   ğına uzanmama izin verirdin. Eğer öyle değil-  ait olduğum yer senin yanın. Ve zaten sokakla-
                   se koltuğun diğer tarafına kıvrılırdım. Sessizce   ra yabancı değilim. Mezarına baktım anne. Hiç
                   otururduk.  Hep  yemeğimi  bol  bol  verirdin.   çiçek ekilmemiş ve bırakılanlar da solup gitmiş.
                   Onur’un gösterdiği ölçü hiç yeterli gelmemiş-  Sonra kafamı eğdim ve patilerime baktım. Keşke
                   ti  sana.  Bana  da  az  gelmişti  zaten.  O  yüzden   ellerim olsaydı, sana çiçek ekerdim anneciğim.
                   evine  gelince  şişmanladığım  doğrudur.  Ama   Ben Tarçın. Bir sokak kedisiyken beni evine alıp
                   bu kiloları şimdi veriyorum. Sen hep temiz bir   verdiğin yuvayı hiç unutmayacağım anne. Belki
                   insandın ama bana hiç pis muamelesi de yap-  de nankör olanlar biz kediler değilizdir.
                   madın. Mesela anlamıyordum evde sadece sen
                   ve ben varken bile neden her gün evi süpürü-  Şimdi  buradan  ayrılıyorum  anne.  Sokağın
                   yordun? Neyse siz zaten bir sürü anlamsız şey   başındaki  çöpten  yiyecek  bir  şeyler  bulma-
                   yaparsınız.                                lıyım.  Sonra  iki  hafta  öncesine  kadar  beraber
                                                              yaşadığımız  evin  önünden  geçerim.  Camı  ka-
                      Şimdi en çok anlatmak istemediğim kısıma   palıdır. İçeri giremem. Oysaki sen hep benim
                   geldik. Bundan sonrasını bilmiyorsun ama her   girmem için açık bırakırdın. Balkondaki çiçek-
                   şeyi  anlatacağım  sana.  Gece  beraber  yatağa   lerine ne oldu bilmiyorum. Bakmaya cesaretim
                   gittik  ama  sabah  beraber  kalkamadık.  Sadece   yok,  özür  dilerim  anne.  Sonra  dönüp  dolaşır
                   ben  kalktım  anne.  Beş  yıldır  beraberdik  ve   sıcak olmayan seni göremediğim evime gelirim.
                   dün  beraber  olduğumuz  son  günmüş  meğer.   Şanslıysam  diğer  kedilerden  önce  yiyecek  bir
                   Uyandığımda  bembeyazdın.  Uyku  sırasında   şey bulurum. Değilsem de sen zamanında zaten
                   sessiz sedasız bana veda etmiş olmalısın çün-  beni  güzelce  doyurmuştun.  Biraz  kilo  veririm
                   kü  uykum  hafiftir.  Bana  seslensen  uyanırdım.   artık.
                   Uyandığımda seni dürttüm, bağırdım ama sen



                                                          64
   60   61   62   63   64   65   66