VEDA

HER VEDA YENİ BİR BAŞLANGIÇTIR.

                                                                                                           VEDA

         Yaşadığımız süre içinde nice yıllar geçer üzerimizden bir bulut misali…Bizler her bulutun altında ıslanmayız oysa ki…Bazen arkasından doğan güneşle ısınır,bazen yağmur damlalarıyla dans ederiz,  bazen de  ardından beliren gökkuşağı oluruz.En güzeli ise  o ahengi yakalayabilmek için ıslanmayı da sıcaktan bunalmayı da göze almışızdır.
        Sizlerle geçirdiğim 4 yıl,  4 koca yıl …Keyif alırken asır gibi olsa da zamana karşı saniyeler gibi geldi ve geçti.Her geçen dört yılın ardından vedalar ve uğurlamalar zor olsa da sizleri hayata; ayakları üzerine basabilen ,doğruyu yanlıştan ayırabilen,donanımlı ,erdemli, vatan sevgisiyle dolu,milli ve manevi değerlerine bağlı bireyler olarak gönderdiğim için mutluluğum hüznümün yanında paha biçilemez.Her gün  huzurla girdiğim sınıfımda “Bugün acaba neler yapacağız?Yaparken neler yaşayacağız?Yaşarken neler hafızalarımızda yer edecek  ileriye dönük ?Düşünüpte adım attığım bu atmosfere gerek kahkahalarımız,gerek kızmalarımız,gerekse beraberlik adına akademik  ve sosyal  anlamda yaşadığımız her an dopdolu ve önemli nüktelerle geçti.Biz aslında bunları yaparken beraberce en iyi yaptığımız şeyin görünmeyen boyutta SEVGİ olduğunu biliyor ve bu sevgiyle birçok sorumluluğun üstesinden en güzel şekilde geliyorduk.Ben sizlerle her daim gurur duydum .Benim öğrencilerim derken göz bebeklerime ışık oldunuz,benim öğrencilerim derken öğretmenliğe aşık ettiniz beni ,benim öğrencilerim derken mesleğime farklı bir bakış kattınız her hamlenizle… 
        Artık ayrılma vakti geldi ,size “Gitme” diyebilecek güce sahip değilim fakat sizlerle yaşadıklarımı unutamayacak kadar güçlüyüm.Daha dün gibi “ öğretmenim ayakkabımı bağla,öğretmenim burnumu sil ,öğretmenim pantolonumu çöz,öğretmenim tuvaletim geldi,öğretmenim ..öğretmenim…..ve daha nice nice cümleler”…Bazen unutup da öğretmenim yerine “Anne” sedalarınız ..ama ben size hep efendim dedim ,efendim oğlum,tamam kızım ,benim çocuğumdan bir farkınız yoktu çünkü… .Mutlu olduğumda mutluluğunuz ,üzgün olduğumda mahzunluğunuz,kızgın olduğumda bakışlarınız hangisi unutulabilir ki….
          Bir öğretmeni öğretmen yapan unutulmaz kılan ,mesleğine anlam katan öğrencileridir ve tabi ki de velileridir de aynı zamanda .Velilerime de değinmeden geçemeyeceğim.Aile olarak sürdürdük biz her şeyi .Siz attığım her adımda arkadan destek oldunuz bana.Bana olan sevginiz ve güveniniz ben olmama anlam yükledi.Sınırlarınızı bilip ,saygı da hiçbir zaman kusur etmediniz .Neyi, ne zaman ,nasıl istediysem çocuğunuzu tanır gibi tanıyıp o şekilde  yol aldınız bana karşı.Ben tüm öğrencilerime ve her birinize hakkımı helal ediyorum. 
Sevgili Öğrencilerim;
    Benim hayat felsefem olan ve her  veda yazımda dile getirdiğim nacizane şu cümlelerimle sizleri uğurlamak istiyorum.

Hayali olmayanın hedefi olmaz,
Hedefi olmayan hiçbir şey başaramaz,
Yolunu çiz,hedefini belirle,istikrarla ilerle;
Tuttuğunu kopar,asla vazgeçme,
Doğrularla kardeş ol,yanlış yola yönelme;
Arkadaşını güzel seç,körle yat şaşı kalkma!
Köre gözünü açtır,üzüme bak kararma,
Topluma faydalı ol ,emeği ziyan etme,
Başkalarına bakıp kimliğini terk etme,
Özüne,geçmişine, tarihine.benliğine,
Sevenlerine,sevdiklerine
ASLA    İHANET   ETME!!!!!
           Bundan sonraki eğitim hayatınızda atacağınız adımlarda sizlere başarılar diliyor,geleceğe dönük tüm umutlarınızı var olan şimdiki gücünüzden almanızı temenni ediyor, yanaklarınızdan öpüyorum.Bir gün bir yerlerde görüşmek ümidiyle……
             SEVGİYLE KALIN,DOSTÇA KALIN,HOŞÇA KALIN