Page 22 - Puli Edebiyat 2. Sayı
P. 22
bembeyazdı. Etrafta eski bir kapıdan başka an aklına arkadaşları ve ailesi geldi. Haksızlık
bir hiçbir şey yoktu. Kapıyı açınca karşısına etmişti. Şimdiye kadar hep yalnız yaşamak
başka bir kapı çıktı. Onu da açtı başka bir istemişti. Artık hatasını anlamıştı. Eğer bura-
kapı… Merve’nin açtığı her kapı küçülüyor- dan kurtulabilirse ailesinden özür dileyecek,
du. Bu yüzden kapılardan zorla geçiyordu. bir daha onları asla terk etmeyecekti.
Son kapının ardında gördükleri onu şaşırttı.
Burada her şey kâğıttandı. Etrafına bakınır- Zaman iyice azalmıştı. Etrafındaki nesne-
ken karşısına bir yazı çıktı. “Dikkat et, altı ler yavaş yavaş silinmeye başladı. Çaresizce
saat içinde çıkmazsan sonsuza karar burada sağa sola koşuyordu. Bir an sağındaki orman-
kalırsın.” lık alandan tanıdık bir ses duydu. “Merve, bu
tarafa gel!” Sesin geldiği yöne gitti, orada mi-
Çaresizce çıkış kapısını aramaya başladı. nik dostu Azim’i gördü. Ona sarıldı. “Sen ve
Üç saat çabucak geçmişti. Ayrıca çok acık- arkadaşların beni kurtarmıştınız.” dedi Azim.
mıştı. Yürümeye devam etti. Üzerinde mey- “Al bu çiçekleri, dallarımdan senin için top-
veler olan kâğıttan iki ağaç çıktı karşısına. ladım. Kapı şu tarafta. Unutma ki iyi kalpliler
Üzerinde “Beni ye.” yazıyordu. Hangisini yi- her zaman kazanır.”
yeceğini bilemedi. Diğer ağaç, “Sakın o mey-
veyi yeme. Onlar zehirli. Benim meyvelerimi Merve, Azim’in gösterdiği kapıdan içe-
ye.” dedi. Merve zehirli olmayan meyveler- ri girdi. Işıktan kamaşan gözlerini yumdu,
den yedi ve ağaca teşekkür etti. Ağaç bir tekrar açtığında kendini Azim’in dallarının
anda kayboldu. Şaşırmıştı ancak vakti azal- altında buldu. Yerinden kalktı. Üstündeki
dığı için çıkış kapısını aramaya devam etti. toprakları silkelerken elini cebine dokundu.
Bir şey vardı içinde. Şaşkınlıkla elini içeri
Etrafına bakınırken karşısına kâğıttan bir soktu. Azim’in ona verdiği çiçeklerdi cebin-
aslan çıktı. Merve, aslandan korkup kaçma- dekiler. Gözlerinden birkaç damla yaş dö-
ya başladı. O kaçtıkça aslan onu kovalıyordu. küldü. Ardından özür dileyip onları ne kadar
Kâğıttan bir taşın arkasına saklandı, aslan onu çok sevdiğini söylemek için ailesinin yanına
göremeyince başka yöne gitti. Burada yalnız koştu.
kaldığı için hem korkmuş hem üzülmüştü. O
21