Page 26 - Puli Edebiyat 2. Sayı

Kelirda’ nın mağarası olmalı! Nefesini avucunun içine bir şişe bıraktı. “Bu çaresine bakarım ben, fakat sen…”
tutup pat diye içeri girdi. Ama bu- görünmezlik iksirini al, Kelirda’ yla dedi ejderha. “Ben usta bir periyim,
rası Kelirda’ nın mağarası değil, Oz mücadele ederken lazım olur.” dedi. kraliçe neden beni seçti sanıyor-
Büyücüsü’ nün mağarasıydı. Sofya’yı Sofya mağaradan ayrıldı. sun, ayrıca bende görünmezlik iksiri
geç fark eden büyücü, “Neden bura- var.” dedi Sofya. Ejderhayı ikna etti
dasın?” diye sordu. Sofya, “Sihir küre- Sofya, büyücünün tarif ettiği sonunda.
si…” dediği anda büyücü, “Anlaşıldı.” Keder Nehri’ne doğru yola koyuldu.
diyerek lafı kestirip attı. “Siz hep Zar zor nehre vardı. Ayakları çamur Korkmuş bir halde ilerliyordu
böyle misiniz? İnsanları umursama- içindeydi. Efsaneye göre bu nehre Sofya. Mağara kötü kokuyordu. Etraf
dan somurtkan mı davranırsınız?” bakan herkes yansımasını gördüğü böcek kaynıyordu. “Kelirda burada
dedi Sofya, öfkeli bir ses tonuyla. an kederle dolarmış. Sofya bu efsa- nasıl yaşıyor.” diye mırıldandı. Bir
neye inanmıyordu. Göle doğru eğildi. odaya girdi. “Merhaba Sofya” diye
Büyücü Sofya’yı dikkate aldı. Hiçbir şey olmadı. Avuçlarıyla bir yu- korkunç bir ses geldi ardından. Geri
Anlatmaya başladı: “Bir zamanlar bü- dum su içti. Bir anda nehir köpük- döndü, bir de ne görsün, Kelirda bir
yücülerin yaşadığı Şirin kasabasında lendi ve içinden dev bir ejderha çıktı. canavara dönüşmüştü. O kadar güç-
yaşıyordum. Mutlu bir çocuktum. Ta Yoksa efsane gerçek miydi? Çığlık lüydü ki ne yaparsa yapsın onu alt
ki köyümüze Kelirda gelene kadar. atarak kaçmaya başladı. Ejderha edemiyordu. Kelirda Sofya’yı köşe-
O kendini diğer çocuklardan üstün iki parmağıyla Sofya’yı tutup havaya ye sıkıştırtı. Sofya’nın kaçacak yeri
görür, herkesi küçümserdi. Zaman kaldırdı. Göz göze geldiler. “Dur ne kalmadı. Ejderha bir anda geldi ve
geçti büyüdük, genç olduk. Hepimiz olur, beni yeme, Kelirda’yı yenme- Kelirda’ yı yakaladı. Ancak Kelirda o
yardımsever, hoşgörülü, sevecendik. liyim, hem benim tadım kötüdür.” kadar güçlüydü ki ejderhayı da savu-
Oysa Kelirda kin doluydu. Büyüdükçe diye yalvardı Sofya. “Sen niye bura- rup attı. Sofya tam o anda cebindeki
kötülük onu kör etmişti. Okulda ba- dasın?” diye sordu ejderha. Kekeleye görünmezlik iksirini içti. Bir anda gö-
şarısızdı, büyü yapamıyordu. Bu onu kekeleye anlattı başından geçenleri. rünmez oldu. Hızla masanın üzerin-
daha da sinirlendiriyordu. Ve bir gün “Peki cesur kız.” dedi ejderha, “Sana deki küreyi kaptı. Boynundaki kolyeyi
hayatımız karardı. Kelirda’nın için- yardım edeceğim.” Bunu duyunca se- çıkarıp ucundaki taşı küreye sürttü.
den bir canavar çıktı. Her şeyi yerle vinçten havalara uçtu Sofya. Küreyi Kelirda’ nın ellerine verdi.
bir etti. Ancak onun yaptığı sihir de- Kelirda küreye hapsoldu. Ejderha se-
ğil, lanetti. O bir büyücü değil cadı Ejderhayla yola çıktı Sofya. Ve vinç çığlıkları attı.
olmuştu. Hepimizi yurdumuzdan Kelirda’nın sığınağına geldiler. İçerisi
kovdu, orayı kendi krallığı ilan etti. karanlıktı. Sofya, meşalelerden biri- Artık Kelirda yoktu. Sofya gurur-
Ne yapacağımı bilemedim. Uzun uğ- ni ejderhaya uzatıp yakmasını istedi. lu bir şekilde evine döndü. Kraliçe
raşlar sonucu burayı buldum.” Meşale yanınca her yer aydınlandı. Glorya Sofya’yı şövalye ilan etti.
Önlerine iki kapı çıktı. “Ne yapaca- Ejderha artık Sofya’nın arkadaşıydı.
Mahcup bir sesle “Üzgünüm ğız?” dedi Sofya. “Kelirda’yı bulmak Kelirda yoktu.
böyle şeyler yaşadığınızı bilmiyor- zor olacak.” dedi ejderha. “İkiye
dum.” dedi Sofya. Büyücü güldü ve ayrılmalıyız.” dedi Sofya. “Başımın

25