Page 53 - Puli Edebiyat 2. Sayı
P. 53

Rize, Merkez, TOBB Fen Lisesi                                                                Öykü







                                                    PAPATYALAR
                                                      Aybüke Aksu








              Yıllar sonra yeniden orada otu-  onlar  ve  masalların  sonunda  her   Kendi  sesini  duyamayacak  vaziye-
           ruyordu.  Papatyaların  karşısında.   daim iyiler kazanmaz mıydı? O va-  te  gelmişti.  Aslında  ne  istediğinin
           Pek çok şey değişmişti zamanla, o   kitler  kötü  kalpli  cadıların  ya  da   ne de hissettiğinin farkındaydı. Her
           da değişmişti elbette… Büyümüştü.   korsanların gerçekte de olabileceği-  daim kendini değiştirmek için çaba-
           Artık  eğlencesi  oynadığı  oyunlar   ni, masalın sonunda onların da ka-  lamıştı fakat onları değiştirmeyi ak-
           değildi. Eve geç kaldığında pence-  zanabileceğini bilmiyordu. Şimdi ise   lına  dahi  getirmemiş,  hayatını  yal-
           reden  seslenen  yoktu.  Her  sabah   biliyordu.  Öğrenmişti.  Kötüler  de   nızca onların istediği ”kusursuz” kişi
           karnı  ağrıyarak  gittiği  okul  yerini   kazanabilirdi… Prensesler ve prens-  olmaya adamıştı. Bir süre sonra bu-
           aynı  ağrıyla  gittiği  işe  bırakmış-  ler  mutsuz  olabilirdi.  Aslan  fareyi   nun  farkına  varmış  ancak  durumu
           tı.  Gün  sonunda  yorgunlukla  ye-  yiyebilir,  ağustos  böceği  karıncaya   düzeltmeye cesaret edememişti.
           diği  o  yemek  eskisi  kadar  lezzetli   yardım etmeyebilirdi...
           gelmiyordu...                                                             Hava kararmış sokak lamba-
                                                         O  vakitler  hayallerinin  sı-  ları yanmaya başlamıştı. “Artık git-
                          Uzunca  bir  süre  yalnızca   nırı  yoktu  çünkü  diğerlerinin  söz-  me vakti” diye düşündü. Sonra tek-
           onları  seyretti.  Baktıkça  mazi  gö-  lerine  göre  değil  kendi  gönlünün   rar gelecekti. Söz vermişti kendine.
           zünde canlandı. Geçmişte saatlerce   isteklerine göre kurardı hayallerini.   Yavaşça  yürümeye  başladı.  Sonra
           burada  oturur,  geleceğin  hayalini   İnsanların ne kadar düşüncesiz ol-  birden durdu. Son kez bakmak is-
           kurardı. Her şey kusursuzdu o ha-  duğunun,  söylenenlerin  ona  nasıl   tedi papatyalara. Başını çevirdi. Her
           yallerde. Her daim mutluydu ve kö-  tesir  edeceğinin  bilincinde  değildi   biri eskisi gibi duruyordu orada ama
           tülüklere yer yoktu. Şimdi ise aynı   henüz.  Düşünmeden  konuşuyordu   o değişmişti. Büyümüştü. Artık bi-
           yerde geçmişin hayalini kuruyordu.  insanlar bunu da öğrenmişti zaman-  liyordu… Cadılar ve korsanlar ger-
                                            la. Hayallerini onlara göre şekillen-  çekte de vardı ve masalın sonunda
                            Masallarda  kötüler,  kor-  dirmişti.  Başkalarının  düşünceleri-  onlar  kazanabilirdi.  Biliyordu,  öğ-
           sanlar  veyahut  kötü  kalpli  cadılar-  ne,  söylediklerine  göre  yaşıyordu   renmişti…  İnsanlar  düşünmeden
           dı. Sadece masallarda olmaz mıydı   artık.  Kendi  fikrinin  önemi  yoktu.   konuşurdu.


                                                          52
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58