Page 32 - Puli Edebiyat 2. Sayı
P. 32

yoluma  devam  ediyordum  ki  bir  şey  duydum.   için  Elif  Hoca’dan  bahsetmeksizin  izin  aldık  ve
                   Abilerin bir tanesi toplantıda imiş ve çözüm bul-  elektrik  tasarrufunun  önemi  için  bilgilendirme
                   mak  için  çok  uğraşıyormuş.  O  esnada  saatimin   afişleri yapıştırdık. Birkaç gün sonra herkesin di-
                   alarmı çalmaya başladı, geç kalıyordum. Koşarak   linde bizim afişlerdeki cümleler vardı. Tüm okul
                   okula gittim. Okulda Okan’a anlattım, bu sorunu   bizim afişleri konuşuyorlardı. Bence bu yaptıkla-
                   Elif Hoca’ya söyleyeceğimi ve o da olumlu kar-  rımızı Perihan Hoca’ya açıklamamız gerekiyordu.
                   şıladı  beni.  Elif  Hoca’yı  bekledik  on  beş  dakika   Perihan Hoca’nın yanına gidip her şeyi anlattık,
                   gecikmişti, ben de dersimiz kaynamasın diye te-  o  da  bize  “Sorun  yok  çocuklar  iyi  ki  yapmışsı-
                   neffüste  sordum.  Elif  Hoca’ya  olayı  anlattım.  O   nız.” dedi. Birkaç gün sonra okula hepimiz adına
                   da  yarın  ilgilenirim  çocuklar,  bugün  çok  yoğu-  bir  eposta  gelmişti.  Eposta  bana  ve  Okan’a  bir
                   num dedi. Okulda artık başka bir şey düşünemez   de bizimle ilgilenen öğretmene gelmişti. Bu özel
                   olmuştum, hep küresel olan bu krizle ilgili çözüm   bir televizyon kanalında program davetiydi. Elif
                   bulmaya  çalıştım  ancak  pek  bir  sonuç  çıkmadı.   Hoca’ya epostadan bahsedince ısrarla kendisinin
                   Okul çıkışı eve gider gitmez yatağıma yattım çün-  böyle bir programa çıkamayacağını, gizli kalma-
                   kü ödevim yoktu. Fakat kalkıp konu tekrarlarımı   sı  gerektiğini  söyledi.    Perihan  Hoca’ya  sorduk
                   yaptım. (Sizde yapıyorsunuz değil mi dostlarım?)   “Olur rahatlıkla yanınızda gelirim.” dedi. Ben de
                   Sabaha kadar gördüğüm rüyalar bir türlü uyut-  babama  sordum,  “Olur.”  Dedi.  Cumartesi  günü
                   madı beni. Bu meseleyi kafaya çok fazla takmış   bizi Yonca TV kanalına çekim için çağırdılar. Bize
                   olabilirdim kafama. Kahvaltımı yapıp çıktım, oku-  elektrikle ilgili yaptığımız duyarlı çalışmamızla il-
                   luma koşa koşa gittim daha zilin çalmasına ya-  gili bir sürü soru sordular, hepsini açıkladık ve
                   rım saat vardı. Elif Hoca’nın yanına gittik. “Hadi   bize bu duyarlı davranışımızdan ötürü ödül ver-
                   çocuklar keklerinizi ve çaylarınızı alın, aşağıdaki   diler. Ödül ise 2024 yılı TEKNOFEST ’te görev
                   banklara inelim.” dedi çok mutlu olmuştum, sa-  almaktı. Çok mutluydum çünkü TEKNOFEST be-
                   bah sabah çay içmek içimi ısıtmıştı, ruhuma can   nim  çocukluk  hayalimdi  ancak  bizim  şehrimize
                   vermişti. Elif Hoca bize yardım edeceğini ancak   çok uzak olduğu için gidemiyorduk. Öğretmenim
                   kendisinin adının geçmemesi gerektiğini söyledi.   ve  babam  bizimle  gurur  duyduğunu  söyledi.
                   Elif  Hoca  garip  bir  şekilde  gizli  kalmak  istiyor-  Şimdi tek yapmamız gereken bu küresel soruna
                   du.  Müdürümüz  Ali  Hoca’dan  yapacağımız  işler   çözüm olacak bir proje geliştirmekti.


                                                             31
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37